اتصال منابع dg به شبکه با اینورترهای چند سطحی با قابلیت جبران سازی جریان های هارمونیکی بار

در این رساله پس از یک مقدمه پیرامون موضوع تحت مطالعه و نیز بررسی برخی از مطالعات پیشین مرتبط با بحث، در نهایت اینورتر چند سطحی متوالی به دلیل مجزا بودن ولتاژ سطوح مختلف و قابلیت کنترل هر چه بهتر ولتاژ dc سطوح اینورتر، وقتی مدار تحت بار قرار می گیرد، به عنوان مناسب ترین ساختار برای موضوع این رساله انتخاب شده و ادامه محتوای رساله بطور کامل بر اساس این انتخاب پیش رفته است. همچنین با مروری به ساختارها و عملکرد اینورترها می توان دریافت، اینورترهای بدون ترانس که تنها بواسطه یک امپدانس به شبکه متصل می شوند، وقتی هدف جبرانسازی بار غیرخطی باشد، گزینه بهتری هستند. زیرا ترانس جلوی عبور برخی هارمونیک ها را می گیرد یا بر دامنه آنها تاثیر می گذارد. روند طراحی بخش های مختلف مدار اینورتر چند سطحی متوالی، به نحوی که برای انجام وظایف تعریف شده در این رساله مناسب باشد در ادامه شرح داده شده است. سپس یک نمونه از چنین محاسباتی برای طراحی یک نمونه ولتاژ پایین و کم توان از این مدار شرح داده شده و مقادیر مناسب برای اجزای اصلی مدار مورد نظر محاسبه شده اند. در ادامه یک طرح اصلاح شده برای اینورتر چند سطحی بدون ترانس پیشنهاد شده که برخی امپدانس های به کار رفته در آن بطور دائم در مسیر جریان اینورتر نیستند. به این ترتیب از امپدانس کوچکی در مسیر اتصال به شبکه بهره برده می شود که به جبرانسازی بارهای غیر خطی کمک می کند، در عین حال امپدانس های اضافی در مقاطعی به مسیر جریان آمده و تغییرات جریان مدار را محدود می کنند. نحوه طراحی اجزای این مدار و حالات مختلف عملکردی آن نیز شرح داده شده است. نتایج شبیه سازی ها و آزمایشات عملی روی این مدار نشان می دهد نسبت به اینورتر چند سطحی بدون ترانس رایج، برای کاربرد در موضوع این رساله عملکرد بهتری دارد. در فصل چهارم همچنین الگوریتم کلیدزنی مناسب برای اینورتر تحت مطالعه مورد بحث قرار گرفته است. در جایی که هدف تزریق توان اکتیو و جبرانسازی بار غیرخطی بطور همزمان باشد، همانند آنچه بعنوان موضوع این رساله تعریف شده است، به نظر می رسد الگوریتم کلیدزنی اینورتر نیز باید ترکیبی از روش های منبع ولتاژی و منبع جریانی باشد. یک روش مناسب برای چنین هدفی، تحت عنوان روش جدول جستجو، در این رساله پیشنهاد شده و کلیات آن شرح داده شده است. اساس این روش ساخت مرجع ولتاژ اینورتر بر اساس مرجع جریان آن است، که می تواند ترکیبی از جریان مولفه اصلی و نیز هارمونیک های جریان بار باشد. در نهایت کلیدزنی اینورتر بر اساس ولتاژ مرجع صورت می گیرد که نسبت به روش های منبع جریانی، تعداد کلیدزنی در مدار را بسیار پایین می آورد.